බ්ලූබෙරි චීස් කේක් එකේ ලේයර්ස් 2යි. මැද ක්‍රීම් පිරවුමයි, උඩින් බ්ලූබෙරි කෑලියි. හැබැයි කැරමල් එක තමයි රසින් වැඩිම. මොකෙද ඒකෙ කැරමල් තට්ටුව හොඳ ඝනකමට තිබ්බා වගේම රසයෙන් අනූනයි.

තෙතම තෙත වවුල් මළ පිරිච්ච පස් කැටියක්. ඉස්සෙල්ලම හෙමින් සැරේ කකුල උස්සලා ගත්තා ආයෙ තිබ්බ තැනට. අරගෙන පහත්වෙලා ගැහුවා එළිය හතර වටේටම. ගහගෙන කැරකෙද්දී.. වම් මුල්ලෙ!

ඒ අතරට දුරු, කොත්තමල්ලි, එනසාල්, කුරුඳු, ගම්මිරිස්, කරාබු කබලෙ බැදගන්න. බැදලා වංගෙඩියෙ කොටලා කුඩු කරගන්න. තව… ආමන්ඩ් ඇට වතුර පොඩ්ඩකින් බ්ලෙන්ඩ් කරලා පේස්ට් එකක් හදාගන්න. මුද්දරප්පලම් හීනියට කපා ගන්න. ඒ වැඩ ටික ඉවර වුනාට පස්සෙ පෑන් එකකට ගී රත් කරලා ඒකට ලූනු දාලා මද ගින්දරේ බැදගන්න.

මේත් ඉන්ෆ්ලුවන්සර්ස්ලා ජාතියක්!

පිස්සුවෙන් වගේ ‘බ්‍රේකිං බෑඩ්’ බැලුවද?

එකක් බඩු එන්නෙ නෑ. අනෙක එන බඩු අස්ප ගණන්. තවත් කාරණාවක් තමයි දැනට භාවිතාවෙ තියෙන බඩු කැඩුණාම හදාගන්න විදියක් නෑ, මොකද පාර්ට්ස් හිඟයි. ඒ නිසාම කවුරුත් ලේසියකට ඒවා හදන්න කම්පැනි දාන්නෙ නෑ. 

ඔහු ලියූ තවත් ගීත තුනක පසුබිම් කතා තුනක්.

රන්වන් පාටට බැදපු ෆ්‍රයිඩ් චිකන් ස්ට්‍රිප්ස් හතරක්, චෙඩර් චීස් පෙති 2ක්, ලෙටියුස්, තක්කාලි, ලූනු, හීනියට කපපු ගෝවා, කොච්චි, හෝම්මේඩ් සෝස් වර්ග දාලා තමයි මේක රස වෙන්නෙ. වැඩේ කියන්නෙ ඒකෙ සයිස් එක නිසාම බනිස් පලු 4කට මැදි කරලා තමයි මේසෙට එන්නෙ.

‘මැටි ඇතිලිවල දාපු රතු බත්, සුදු බත්, චිකන්, පෝර්ක්, මාළු ඇඹුල් තියල්, පොලොස්, කිරිකොස්, බණ්ඩක්කා තෙල්දාලා, කෙහෙල්මුව තෙල් දාලා, කරවල තෙල්දාලා, බෝංචි, පරිප්පු, පලා මැල්ලුම්, පතෝල සම්බෝල, කොස් මැල්ලුම්.. එතනින් එහාට ආයෙ ඉස්සො, දැල්ලො, බැදපු මාළු, සොසේජස්. ඒ විතරක් නෙවෙයි පැත්තකට වෙන්න ෆ්‍රයිඩ් රයිස්, ඩෙවල් එහෙමත්’

“මොනවා..? තමුසෙ දන්නවද මම කවුද කියල. මම මේජර් ගජනායක”
“මේජර් දන්නවද මේ කතා කරන්නෙ කවුද කියල?”
“නෑ.. මං දන්නෙ නෑ.”
“ආ.. එහෙම නං කමක් නෑ.”